Reserveer nu
Geschiedenis van Restaurant ’t Kombof.
De oudste foto van ’t Kombof dateert van eind 19e eeuw. ’t Kombof heette in die tijd herberg/café De Hoop maar werd door de meeste Woudenaren café Klop genoemd, naar de eigenaar Hannes Klop die eind 19e eeuw eigenaar en tevens de veerman van De Woude was.
Herberg De Hoop
Maar Hannes is niet de eerste eigenaar, de dorpsherberg staat al minstens 200 jaar aan de dijk. Het oudste document over de herberg dateert van juni 1807. Dat jaar geeft de burgemeester van Akersloot het bevel om een lijst met deserteurs (n.a.v. een oproep voor het leger van Napoleon) neer te leggen in de dorpsherberg van Dirk en Antje Schilder aan de dijk. Dirk Schilder is naast herbergier tevens sluiswachter en boer. In 1843 verkoopt hij de herberg aan Hendrik Besse uit Markenbinnen en Antje Besse-Stuij uit de Kogerpolder, ook Hendrik is herbergier én boer.
Café Klop
Na zijn overlijden worden Hannes Klop en Aaltje Klop-Vlaanderen de nieuwe uitbaters. Hannes is een achterneef van Antje Besse-Stuij en Aaltje de dochter van de machinist van het Wouder watergemaal.
Brand!
Op 9 maart 1895 staat de herberg in brand. Hannes, Aaltje en de kinderen zijn in diepe slaap. Het moet een felle brand zijn geweest, want in de krant staat dat het gezin zich slechts met moeite uit het brandende pand kan redden. Een brandspuit is er niet op het eiland en de herberg is reddeloos verloren. Gelukkig hebben Hannes en Aaltje een brandverzekering afgesloten waardoor de herberg zo snel mogelijk op dezelfde plek aan de dijk wordt herbouwd.
Hannes Klop is niet bepaald een toonbeeld van een goede gastheer. Hij wil liever niet te veel cafébezoekers want van moe worden houdt hij niet. Zijn neef Cor Booy schrijft in een boek:
“Ome Hannes is in de familie zowel als in het uitgaansleven van De Woude een soort legendarische figuur geworden. Hij paste namelijk wel op dat hij niet ‘loof’ (moe) werd van het rondgaan met bestellingen in zijn etablissement. Als een klant wat al te gauw naar zijn zin een nieuwe bestelling opgaf, keek hij hem bestraffend aan en zei in onvervalst Wouder dialect: “Je hew pas had…”
Op een dag, waarschijnlijk tijdens de kermis, komt er een man met een beer overvaren. In het café doet de beer een paar kunstjes. Het is een nette beer want hij snuit zijn neus in een zakdoek. De voorstelling maakt diepe indruk op de Wouder bevolking, iedereen komt kijken, waardoor Hannes die dag toch echt loof wordt.
In 1927 nemen zoon Henk en schoondochter Coba Klop-Oud het café over. Henk werkt als boerenknecht en Coba ‘doet’ de overzet en overdag het café. De Woudenaren houden van een feestje maar, buiten de jaarlijkse kermis; een enkele bruiloft; toneelrepetitie; verkoping of vergadering van het polderbestuur, is er weinig klandizie.
Een preek maakt dorstig
Behalve op zondag, dan komt de dominee naar het eiland en houdt in het café een stichtelijke preek. Ach, veel anders is er op zondag in het café niet te doen en de drankjes na afloop van de preek leveren toch weer wat inkomen op.
In 1950 krijgt De Woude een noodkerk en verdwijnt de zondagse preek uit het café. Henk en Coba verkopen dat jaar hun bedrijf aan het echtpaar Koomen-Dral uit Amsterdam. Zij verkopen het café een jaar later aan het echtpaar van der Leede-Smits, eveneens uit Amsterdam. Eefje Smits is de legendarische zwemjuf die binnen enkele jaren (bijna) alle Woudenaren leert zwemmen. De volgende eigenaar is het Amsterdamse echtpaar Moorman dat in 1959 enthousiast begint aan een verbouwing van de gelagkamer. Ook zij blijven niet lang, want twee jaar later worden Dave en Wil Bierwolf de nieuwe uitbaters. Dave bouwt naast het café een schuur waarin hij een scheepswerfje begint. In de zomer komen er toeristen naar De Woude, maar in de winter zijn er nauwelijks gasten. Dave en Wil besluiten hun geluk te beproeven in het buitenland en verkopen in 1964 het café met scheepswerf aan Jaap Koeman die het café de naam ’t Kombof geeft.
’t Kombof
Jaap organiseert jazz avonden en dit trekt veel publiek, uit met name uit de Zaanstreek.
Jaap wordt, naast cafehouder, ook machinist op het Wouder watergemaal en verhuurt ’t Kombof in 1979 aan Piet en Mart Bleeker. Zij maken van ’t Kombof een chic restaurant dat wel een ‘dasjes en jasjes’ publiek naar het eiland trekt, maar waarin de Woudenaren en dagjesmensen zich niet meer welkom voelen. Als Jaap Koeman in 1989 het café overneemt, komt ‘de loop er weer in’ voor de Woudenaren en recreanten.
En dan, 30 jaar geleden, worden Marianne Melessen en Jan Aafjes in mei 1992 de nieuwe eigenaren. Onder hun gastvrije leiding is ’t Kombof een gezellige dorpsherberg met een mooi terras aan de waterkant geworden.
Het is de plek waar niet alleen oud Woudenaren en nieuwkomers elkaar ontmoeten, maar ook iedereen die het mooie eiland bezoekt, van harte welkom is.
